Sakarya'da yaşayan 53 yaşındaki ahşap oyma ustası Hanifi Bereket, çocuk yaşta öğrendiği sanatını eşinin yardımıyla sürdürmeye çalışıyor.
Yaklaşık 40 yıl önce İstanbul Dolapdere'ye giden Bereket, burada Rum ve Ermeni ahşap ustalarının yanında çırak olarak işe başladı.
Uzun süre İstanbul'da mesleğini icra ettikten sonra Sakarya'ya taşınan Hanifi usta, kurduğu atölyede çalışmalarına devam ediyor.
Bereket, Türkiye'de az sayıda ahşap oymacı kaldığını söyledi.
Zamanında oymacılığın Dolapdere'den dünyaya açıldığını ancak bunun korunamadığını belirten Bereket, bölgenin şimdilerde dizi ve filmlere konu olduğunu anlattı.
"Yanımızda çalışacak çırak yok"
Bereket, yaklaşık 8 yıl önce Sakarya'ya taşındıklarını, zorlu şartlara rağmen sanatını burada sürdürmeye çalıştığını dile getirdi.
Sanatın yaşayan son ustalarından olduğunu vurgulayan Bereket, yanlarında çalışacak çırak bulamamaktan yakındı.
Sakarya'ya yerleştikten sonra eşi 46 yaşındaki Gülendam Bereket'in kendisine atölyede yardım etmeye başladığını aktaran Bereket, şöyle konuştu:
"Çırak bulamadığımız için eşimle birlikte çalışıyoruz. Buraya yerleştikten sonra küçük dükkanımızda, kendi çapımızda butik işler yapıyoruz. Berjerler, kanepeler, dresuar, ayna ve çerçeveler üretiyoruz. Birlikte çalışmak hoş ancak bizim yanımızda çırakların olması lazım. Çırak olacak ki bizden sonra bu işi devam ettirsin. Oymacılığı gelecek nesillere aktarmamız lazım. İstiklal Caddesi, binalarında oymacılığın örnekleri olduğu için ünlüdür, orası gezilir, görülür. Duvarlardan, dış cephelerden oymaları kaldırın, geriye hiçbir şey kalmaz. O yüzden oymacılık çok önemli, bu işe önem verilmesi lazım. İnsanların da evlerinde oymalı işleri mutlaka kullanmaları lazım."
Bereket, çırak yetiştiren meslek okullarıyla bağlantı kurulması gerektiğine dikkat çekti.
"Atölyede çalışmak evde çalışmaktan daha zor"
Gülendam Bereket de 23 yıldır evli olduklarını, bugünlerde çırak olmadığı için eşine yardım ettiğini anlattı.
Mecburiyetten çalışmak zorunda kaldığını, oymacılığın güzel ancak zor bir iş olduğunu belirten Bereket, "Bayan olarak zorlanıyorum. Atölyede çalışmak evde çalışmaktan daha zor. Eşime yardım etmek güzel bir duygu ancak işleri ağır. Yardım etmesem olmaz, mecbur beraber çalışıyoruz, yardımcı oluyorum. Mesleği ayakta tutabilmek için beraber gayret ediyoruz" ifadelerini kullandı.
