İş ergonomisinde amaç, çalışan konforunun artırılmasından öte verimlilik ve iş performansının maksimalize edilmesidir. Bunu yaparken çalışanların fiziksel ve psikolojik özellikleri yanında iş araç, makine ve ürünlerinin optimal tasarımı esas alınır. Dr. Gizem Ahcı'nın HT Egeli'de yer alan haberi...

Hizmet sektörünün başat iş ortamındaki insan/makine/ekipman/çevre ilişkisi için en basit örnek ofis ve içindeki masa, koltuk, bilgisayar kullanımıdır. Bu tasarım, antropometrik ölçülere uyumlu ve ergonomik önceliklere göre yapılmazsa çalışanlarda ciddi kas sistemi şikayetlerine ve iş kayıplarına yol açabilmektedir.

DOKTORA BAŞVURUN

İş ortamındaki uygunsuz çalışma duruşları olarak belirtilebilecek ayakta durma, oturuş, öne ve arkaya doğru gereksiz eğim verme, ayak ve bel bölgesi desteksiz duruşları, anormal lomber bölge ve sırt pozisyonları, diz-bacak ve lomber bölge açı farklılıkları, omuz-üst kol ve boyun kas grupları stres bozuklukları ilk akla gelen rahatsızlıklardır. Beli ve sırtı destekleyen bir sandalyenin kullanılması, bilgisayar kullanırken dirseklerin dik acı yapacak şekilde ve kolların masaya paralel konumda tutulması, bileklerin bükülerek masadan destek alması,diz ve kalça düzleminin aynı seviyede olması ve ayak altına bir destek konularak diz aksının hafif yükseltilmesi basit ama etkili yöntemlerdir. İş duruş bozukluğuna bağlı kas iskelet sistemi ağrıları genellikle istirahat ile geçer ancak geçmeyen ve gece de devam eden ağrılarda mutlaka doktora başvurulmalıdır.

EGZERSİZLERLE ÖNLENEBİLİR

Mesai saatleri içinde yapılacak küçük egzersizler de postür bozukluklarına bağlı şikayetleri azaltacaktır. Birkaç saniyelik ve dakikalık bu hareketler arasında, boyun için yanlara ve öne arkaya hareketler ile omuzların dairesel rotasyonları ve ayakta bazı esneme egzersizleri sayılabilir.

YAŞAM KONFORUNU ETKİLER

Herhangi bir ofis çalışanın bir sandalyede oturma pozisyonunu ele alırsak, çalışanın aynı pozisyonu korumadığı kolaylıkla gözlemlenir.

Çoğunlukla dik, arkaya ya da öne doğru eğik bir şekilde oturur. 8 saatlik video kayıtlarında çalışanların yarısı öne doğru bir eğimle otururken geriye kalanları diğer yarısı dik ve arkaya doğru yaslanarak pozisyonlarını korurlar. Total vücut ağırlığının yüzde 60’ının kas dahil bağ ve destek dokulardan oluştuğu düşünülürse, saatlerce bu pozisyonlarda çalışanların omurga ve mayor kas gruplarında binen kronik yüklerin nonspesifik ağrılara yol açması ve kişinin yaşam konforunu bozması şaşırtıcı olmayacaktır.

Üstelik ani hareketlerle oluşabilecek beklenilmeyen yükler bu hedef kas ve iskelet sisteminde zaman zaman akut yoğun ağrılı tablolar da oluşturabilmektedir.