Aynaları sadece kendimizi görmek için kullanmayız. Mikroskoplardaki aynalar, mikroplara ve çıplak gözle görmenin imkansız olduğu başka şeylere bakmamızı sağlar.

Yasıtmalı teleskoplardaki aynalar, uzayın derinliklerindeki yıldızları ve gezegenler yakınlaştırır.

İLK AYNALAR LUNAPARK AYNALARI GİBİYDİ

1600'lü yıllarda ayna yapımcıları, cam sırtlarını gümüşle kaplayarak ayna yapmaya başlamışlardı ama ilk camlar genelde eğri ve dalgalıydı. Bu yüzden ortaya lunapark aynalarının çıkardığı gibi görüntüler çıkıyordu.

AYNA NASIL YAPILIR?

1- Cam fabrikasından gelen büyük cam tabakalar bir taşıma düzeneğinin üzerine konulur. Cam, makine yardımıyla zımparayla ovulur ve suyla durulanır.

2- Sulandırılmış kalay çözeltisi cama püskürtülür, böylece gümüş düzgün bir şekilde camın üzerine yapışır.

3- Püskürtme yöntemiyle camın yüzeyinde ince ve düzgün dağılmış bir gümüş tabakası oturtulur.

Fazla gümüş suyla yıkanır, koruyucu olarak gümüşün üzerine bakır püskürtülerek ince bir kaplama oluşturulur. Yüzey, su fışkırtılarak yıkanır ve kurutulur.

4- Cam koruyucu bir kaplamayla boyanır. Boya ısıtılarak kurutulur ve daha sonra soğutulur.

5- Ayna bir dizi silindirin yardımıyla, hafif bir asit banyosundan geçirilerek temizlenir. Bu işlemle, aynanın ön yüzündeki artık boya ve metal silinip atılır.

6- Ayna ön yüzü üste gelecek şekilde çevrilir ve olası kusurları görmek için yoğun ışık altında incelenir. Ayna artık paketleme ve dağıtım için hazırdır.